Vertaling van "internierten möglichkeit entzogen werde " (Duits → Nederlands) :

Der neunte Klagegrund in der Rechtssache Nr. 6136 ist abgeleitet aus einem Verstoß gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 5 Absatz 1 und 4 der Europäischen Menschenrechtskonvention durch Artikel 43 des Internierungsgesetzes 2014, da durch diese Bestimmung dem Internierten die Möglichkeit entzogen werde, kurzfristig die Rechtmäßigkeit seiner Haft beurteilen und seine Freilassung anordnen zu lassen, wenn die Haft unrechtmäßig sei.
Het negende middel in de zaak nr. 6136 is afgeleid uit de schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de artikelen 5.1 en 5.4 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, door artikel 43 van de Interneringswet 2014, omdat die bepaling de geïnterneerde de mogelijkheid zou ontzeggen om op korte termijn de rechtmatigheid van zijn detentie te laten beoordelen en zijn invrijheidstelling te bevelen indien de gevangenhouding onrechtmatig is.

Im achten Klagegrund wird bemängelt, dass durch Artikel 45 des Gesetzbuches über die Inspektion den Personen, denen eine alternative administrative Geldbuße auferlegt werde, die Möglichkeit entzogen werde, den Aufschub oder die Aussetzung der Verkündung der Geldbuße zu beantragen, während eine solche Möglichkeit zugunsten der Personen bestehe, die wegen der gleichen Straftat Gegenstand eines Strafverfahrens seien.
In het achtste middel wordt artikel 45 van het Wetboek van inspectie verweten de personen aan wie een alternatieve administratieve geldboete wordt opgelegd de mogelijkheid te ontzeggen het uitstel of de opschorting van de uitspraak van de geldboete te vragen, terwijl een dergelijke mogelijkheid bestaat ten gunste van de personen die, voor hetzelfde misdrijf, het voorwerp uitmaken van een strafrechtelijke procedure.

Der Gerichtshof wird zur Vereinbarkeit von Artikel 629bis des Gerichtsgesetzbuches mit den Artikeln 10, 11 und 22bis der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit Artikel 8 der Europäischen Menschenrechtskonvention, befragt, insofern dadurch dem Familiengericht auf absolute Weise die Möglichkeit entzogen werde, das übergeordnete Interesse des Kindes zu berücksichtigen und die Sache zu behalten, wenn das Interesse des Kindes es erfordere und eine vorherige Entscheidung in Bezug auf das Kind durch einen anderen Richter getroffen worden sei, der mit einer Klage in den Angelegenheiten im Sinne von Artikel 572bis befasst worden sei, während es dem Familiengericht, das gemäß dem fraglichen Artikel 629bis § 1 befasst worden sei, erlaubt werde, die Sache in diesem Fall zu verweisen.
Aan het Hof wordt een vraag gesteld over de bestaanbaarheid van artikel 629bis van het Gerechtelijk Wetboek met de artikelen 10, 11 en 22bis van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het de familierechtbank op absolute wijze de mogelijkheid zou ontzeggen om rekening te houden met het hogere belang van het kind en de zaak te behouden indien het belang van het kind dat vereist en indien een vroegere beslissing ten aanzien van dat kind door een andere rechter, waarbij een vordering werd ingesteld in de aangelegenheden bedoeld in artikel 572bis, is uitgesproken, terwijl het de familierechtbank waarbij de vordering is ingesteld overeenkomstig het in het geding zijnde artikel 629bis, § 1, toestaat de zaak in dat geval door te verwijzen.

Der vorlegende Richter erwähnt auch Artikel 660 des Gerichtsgesetzbuches, aus dem hervorgehe, dass im Fall der Verweisung von dem territorial nichtzuständigen Richter an den auf der Grundlage von Artikel 629bis § 1 zuständigen Richter dem Letzteren die Möglichkeit entzogen werde, die Sache an ein anderes Familiengericht gemäß Artikel 629bis § 7 zu verweisen.
De verwijzende rechter vermeldt ook artikel 660 van het Gerechtelijk Wetboek, waaruit zou volgen dat, in geval van doorverwijzing van de territoriaal onbevoegde rechter naar de rechter die bevoegd is op grond van artikel 629bis, § 1, die laatste de mogelijkheid zou worden ontnomen om de zaak door te verwijzen naar een andere familierechtbank overeenkomstig artikel 629bis, §7.

Somit werde den anderen Gewerkschaftsorganisationen, darunter diejenigen, die angenommen seien, die Möglichkeit entzogen, die Interessen ihrer Mitglieder wirksam zu verteidigen, dies unter Missachtung des Gewerkschaftspluralismus und des Verbots von Vereinbarungen über ein Gewerkschaftsmonopol.
Zodoende zou aan de andere vakorganisaties, waaronder die welke aangenomen zijn, de mogelijkheid worden ontzegd om de belangen van hun leden daadwerkelijk te verdedigen, met schending van het vakbondspluralisme en van het verbod van akkoorden over een vakbondsmonopolie.

Gemäß dem ersten Teil des Klagegrunds werde gegen den Grundsatz der Gleichheit und Nichtdiskriminierung verstoßen, indem dem Verurteilten die Möglichkeit entzogen werde, auf gerichtlichem Weg durchzusetzen, dass der Direktor der Strafanstalt seine Stellungnahme abgebe, wenn dies nicht rechtzeitig erfolgt sei, während andere Rechtsuchende sich wohl an den Eilverfahrensrichter wenden könnten, wenn eine öffentliche Instanz die ihr auferlegten Fristen, um eine Entscheidung zu treffen, nicht einhalte.
Volgens het eerste onderdeel van het middel wordt het beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie geschonden doordat aan de veroordeelde de mogelijkheid wordt ontnomen om via gerechtelijke weg het advies van de directeur van de strafinrichting af te dwingen wanneer dit niet tijdig wordt verleend, terwijl andere rechtsonderhorigen wel een beroep kunnen doen op de kortgedingrechter wanneer een overheidsinstantie de haar opgelegde termijnen om een beslissing te nemen niet naleeft.

Der vorlegende Richter fragt, ob Artikel 9 Absatz 2 des Pachtgesetzes vereinbar sei mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung und mit dem in Artikel 14 der Europäischen Menschenrechtskonvention und in Artikel 26 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte verankerten Diskriminierungsverbot, insofern einem Verpächter, der am Ende der Kündigungsfrist das Alter von 65 Jahren erreicht habe, die Möglichkeit der Kündigung zur eigenen Nutzung entzogen werde, während diese Möglichkeit nicht einem Verpächter entzogen werde, der am Ende der Kündigungsfrist nicht das Alter von 65 Jahren erreicht habe.
De verwijzende rechter vraagt of artikel 9, tweede lid, van de Pachtwet bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet en met het discriminatieverbod, neergelegd in artikel 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en in artikel 26 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, in zoverre aan de verpachter die aan het einde van de opzeggingstermijn de leeftijd van 65 jaar heeft bereikt de mogelijkheid tot opzegging voor eigen gebruik wordt ontzegd, terwijl die mogelijkheid niet wordt ontzegd aan de verpachter die aan het einde van de opzeggingstermijn de leeftijd van 65 jaar niet heeft bereikt.

Ein erster Klagegrund sei abgeleitet aus dem Verstoss gegen die Artikel 10, 11, 146, 160 und 161 der Verfassung, insofern Artikel 2 des Dekrets vom 23. Juli 1998, durch den Artikel 8 des Dekrets vom 27. November 1997 zur Abänderung des wallonischen Gesetzbuches über die Raumordnung, den Städtebau und das Erbe ersetzt worden sei, dazu führe, dass die Gesetzlichkeit der vor dem 1. März 1998 angenommenen Leitschemen bestätigt werde, während den klagenden Parteien auf diese Weise die Möglichkeit entzogen werde, die Ungesetzlichkeit des Leitschemas des Wohnerweiterungsgebietes vor den Höfen und Gerichten oder dem Staatsrat geltend zu machen, und ihnen somit die wesentlichen Garantien der Gerichtsbarkeit, in deren Vorteil jeder Bürger gelange, entzogen würden.
Een eerste middel is afgeleid uit de schending van de artikelen 10, 11, 146, 160 en 161 van de Grondwet doordat artikel 2 van het decreet van 23 juli 1998, dat artikel 8 van het decreet van 27 november 1997 tot wijziging van het Waalse Wetboek van Ruimtelijke Ordening, Stedebouw en Patrimonium vervangt, tot gevolg heeft dat de wettigheid van de vóór 1 maart 1998 aangenomen structuurschema's wordt bekrachtigd, terwijl aldus aan de verzoekende partijen de mogelijkheid wordt ontnomen om de onwettigheid van het structuurschema van het woonuitbreidingsgebied voor de hoven en rechtbanken of voor de Raad van State aan te voeren en, derhalve, hun de essentiële jurisdictionele waarborgen worden ontnomen die voor elke burger gelden.

In der Vorabentscheidungsfrage in der Rechtssache Nr. 5747 und der dritten Vorabentscheidungsfrage in den Rechtssachen Nrn. 5781 und 5804 wird der Gerichtshof gefragt, ob Artikel 330 des Zivilgesetzbuches vereinbar sei mit den Artikeln 10, 11 und 22 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit Artikel 8 der Europäischen Menschenrechtskonvention, insofern darin vorgeschrieben sei, dass derjenige, der seine eigene Anerkennung anfechte, dies nur tun dürfe, wenn er nachweise, dass seine Zustimmung fehlerhaft gewesen sei, da somit dem Richter die Möglichkeit entzogen werde, die Interessen aller betroffenen Parteien bei der Beurteilung der ihm vorgelegten Streitsache in Bezug auf die Abstammung zu berücksichtigen, insbesondere falls keine sozialaffektive Verbindung bestehe, die das Kind gegenüber seinem gesetzlichen Vater empfinde.
In de prejudiciële vraag in de zaak nr. 5747 en de derde prejudiciële vraag in de zaken nrs. 5781 en 5804 wordt het Hof gevraagd of artikel 330 van het Burgerlijk Wetboek bestaanbaar is met de artikelen 10, 11 en 22 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het voorschrijft dat de persoon die zijn eigen erkenning betwist, dat pas op gegronde wijze kan doen indien hij aantoont dat aan zijn toestemming een gebrek kleefde, aangezien het de rechter de mogelijkheid zou ontzeggen rekening te houden met de belangen van alle partijen die zijn betrokken bij de beoordeling van het aan hem voorgelegde geschil inzake afstamming, met name in de gevallen waarin het kind geen socioaffectieve band met zijn wettelijke vader heeft.

Die zweite Vorabentscheidungsfrage in der Rechtssache Nr. 5781 und die erste Vorabentscheidungsfrage in der Rechtssache Nr. 5804 beziehen sich auf die Vereinbarkeit mit den Artikeln 10, 11 und 22 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit Artikel 8 der Europäischen Menschenrechtskonvention, von Artikel 330 des Zivilgesetzbuches, insofern er vorschreibe, dass die Klage des Vaters, der Mutter oder der Person, die das Kind anerkannt habe, innerhalb eines Jahres nach der Entdeckung der Tatsache, dass die Person, die das Kind anerkannt habe, nicht der Vater oder die Mutter sei, eingereicht werden müsse, da dadurch dem Richter die Möglichkeit entzogen werde, die Interessen aller betroffenen Parteien bei der Beurteilung der ihm vorgelegten Streitsache in Bezug auf die Abstammung zu berücksichtigen, insbesondere nach Ablauf dieser Frist von einem Jahr.
De tweede prejudiciële vraag in de zaak nr. 5781 en de eerste prejudiciële vraag in de zaak nr. 5804 hebben betrekking op de bestaanbaarheid, met de artikelen 10, 11 en 22 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, van artikel 330 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het voorschrijft dat de vordering van de vader, de moeder of de persoon die het kind heeft erkend, dient te worden ingesteld binnen een jaar na de ontdekking van het feit dat de persoon die het kind heeft erkend, niet de vader of de moeder is, aangezien het de rechter de mogelijkheid ontzegt rekening te houden met de belangen van alle partijen die betrokken zijn bij de beoordeling van het aan hem voorgelegde geschil inzake afstamming, per hypothese na die termijn van één jaar.