Vertaling van "februar 2015 hat electrabel eine " (Duits → Nederlands) :

Per Einschreiben vom 13. Februar 2015 hat Electrabel eine Notifizierung an die Föderalagentur für Nuklearkontrolle (FANK) bezüglich der Deaktivierung von Doel 1 und der Stilllegung der Stromerzeugung darin am 15. Februar 2015 um Mitternacht geschickt; in diesem Schreiben war jedoch vorgesehen, dass die Notifizierung null und nichtig wäre, « wenn und sobald ein Gesetz über die zehnjährige Verlängerung in Bezug auf Doel 1 in Kraft tritt und sofern die betreffenden Bedingungen durch Electrabel angenommen werden » (Parl. Dok., Kammer, 2014-2015, DOC 54-0967/003, S. 357).
Bij aangetekend schrijven van 13 februari 2015 heeft Electrabel een kennisgeving aan het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle (FANC) gericht over de desactivering van Doel 1 en het stilleggen van de elektriciteitsproductie ervan op 15 februari 2015 om middernacht; in dat schrijven werd evenwel erin voorzien dat de kennisgeving nietig en van generlei waarde zou zijn « indien en vanaf het ogenblik waarop een wet houdende de tienjarige verlenging betreffende Doel 1 in werking zal treden en voor zover de begeleidende voorwaarden zouden worden aanvaard door Electrabel » (Parl. St., Kamer, 2014-2015, DOC 54-0967/003, p. 357).

In seinem Urteil vom 5. Februar 2015 hat der Gerichtshof der Europäischen Union entschieden:
Bij zijn arrest van 5 februari 2015 heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld :

In einem ersten Gutachten vom 15. Februar 2015 hat die Gesetzgebungsabteilung des Staatsrates die « Hinfälligkeit der Bestimmungen über die Genehmigung und Verlängerung der Betriebsdauer » hervorgehoben:
In een eerste advies van 15 februari 2015 heeft de afdeling wetgeving van de Raad van State het « verval van bepalingen van de vergunning en verlenging van de exploitatieduur » beklemtoond :

In seinem Zwischenentscheid Nr. 165/2014 vom 13. November 2014, veröffentlicht im Belgischen Staatsblatt vom 9. Februar 2015, hat der Verfassungsgerichtshof dem Gerichtshof der Europäischen Union folgende Vorabentscheidungsfragen gestellt:
Bij tussenarrest nr. 165/2014 van 13 november 2014, bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad van 9 februari 2015, heeft het Hof de volgende prejudiciële vragen gesteld aan het Hof van Justitie van de Europese Unie :

Art. 9 - Artikel 19bis § 6 Absatz 1 desselben Erlasses, eingefügt durch den Erlass der Wallonischen Regierung vom 20. Februar 2014 und abgeändert durch den Erlass der Wallonischen Regierung vom 12. Februar 2015, wird um eine Ziffer 6 mit folgendem Wortlaut ergänzt: "6° eine ehrenwörtliche Erklärung, die gemeinsam vom Installateur und vom Vertreter des Vertreibers oder Herstellers unterzeichnet wird, und die bescheinigt, dass die photovoltaischen Solarzellen nie in Betrieb genommen worden sind, dies weder in der Wallonischen Region noch an irgend einem anderen Ort".
Art 9. Artikel 19bis, § 6, eerste lid, van hetzelfde besluit, ingevoegd bij het besluit van de Waalse Regering van 20 februari 2014 en gewijzigd bij het besluit van de Waalse Regering van 12 februari 2015, wordt aangevuld met een punt 6°: "6° een verklaring op erewoord medeondertekend door de installateur en de vertegenwoordiger van de verdeler of de fabrikant, waaruit blijkt dat de fotovoltaïsche panelen in het Waalse Gewest of ergens anders nooit in dienst zijn geweest".

Art. 3 - Artikel D.29-1 § 2 desselben Buches, abgeändert durch das Dekret vom 5. Februar 2015, wird um eine Ziffer 7 mit folgendem Wortlaut ergänzt: " 7° die in Artikel 24 des Dekrets vom 27. Juni 1996 über die Abfälle vorgesehenen Abfallvermeidungsprogramme".
Art. 3. Artikel D.29-1, § 2, van hetzelfde Boek, gewijzigd bij het decreet van 5 februari 2015, wordt aangevuld met een punt 7°, luidend als volgt : « 7° de afvalpreventieprogramma's bedoeld in artikel 24 van het decreet van 27 juni 1996 betreffende de afvalstoffen».

(...) Durch Anordnung vom 4. Februar 2015 hat der Gerichtshof beschlossen, die Rechtssache gemäß dem ordentlichen Verfahren fortzusetzen.
(...) Bij beschikking van 4 februari 2015 heeft het Hof beslist de zaak overeenkomstig de gewone rechtspleging voort te zetten.

Der Rat hat am 26. Januar 2015, 5. Februar 2015 und 23. Juni 2015 die Beschlüsse (EU) 2015/116 , (EU) 2015/190 und (EU) 2015/994 zur Ernennung der Mitglieder des Ausschusses der Regionen und ihrer Stellvertreter für den Zeitraum vom 26. Januar 2015 bis 25. Januar 2020 erlassen.
Op 26 januari 2015, 5 februari 2015 en 23 juni 2015 heeft de Raad de Besluiten (EU) 2015/116 , (EU) 2015/190 en (EU) 2015/994 houdende benoeming van de leden en plaatsvervangende leden van het Comité van de Regio's voor de periode van 26 januari 2015 tot en met 25 januari 2020 vastgesteld.

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, unter dem Vorsitz des Präsidenten J. Spreutels, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfragen und Verfahren a. In seinem Urteil vom 13. Januar 2015 in Sachen M.G (Zivilpartei), J.B (Angeklagter) und des Belgischen Gemeinsamen Garantiefonds (freiwillig intervenierende Partei), dessen Ausfertigung am 11. Februar 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Gericht erster Instanz Lüttich, Abteilung Lüttich, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 162bis des Strafprozessgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er vorsieht, dass der freigesprochene Angeklagte Anrecht auf eine Verfahrensentschädigung zu Lasten der Zivilpartei hat, die ihn direkt geladen hat, aber ausschließt, dass der im Verfahren freigesprochene Angeklagte Anrecht auf eine Verfahrensentschädigung in der Berufungsinstanz zu Lasten der Zivilpartei hat, die, obwohl sie ihn nicht direkt geladen hat, dennoch Berufung eingelegt hat, wobei die Staatsanwaltschaft keine Rechtsmittel geltend gemacht hat?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vragen en rechtspleging a. Bij vonnis van 13 januari 2015 in zake M.G (burgerlijke partij), J.B (beklaagde) en het Belgisch Gemeenschappelijk Waarborgfonds (vrijwillig tussenkomende partij), waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 11 februari 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Luik, afdeling Luik, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 162bis van het Wetboek van strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het bepaalt dat de vrijgesproken beklaagde recht heeft op een rechtsplegingsvergoeding ten laste van de burgerlijke partij die hem rechtstreeks heeft gedagvaard, maar uitsluit dat de in het geding vrijgesproken beklaagde recht heeft op een rechtsplegingsvergoeding in hoger beroep ten laste van de burgerlijke partij die, hoewel zij hem niet rechtstreeks heeft gedagvaard, niettemin hoger beroep heeft ingesteld bij ontstentenis van enig beroep van het openbaar ministerie ?

Moerman, E. Derycke und F. Daoût, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, unter dem Vorsitz des Präsidenten Richters A. Alen, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Entscheid vom 9. Februar 2015 in Sachen der « NMBS Logistics » AG gegen Tom Proost, dessen Ausfertigung am 11. Februar 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat der Arbeitsgerichtshof Antwerpen folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 82 § 3 des Gesetzes vom 3. Juli 1978 über die Arbeitsverträge in der am 27. Dezember 2012 anwendbaren Fassung, dahin ausgelegt, dass die Kündigungsfrist eines höheren Angestellten nicht mittels eines kollektiven Arbeitsabkommens festgelegt werden kann, in Verbindung mit Artikel 59 dieses Gesetzes und Artikel 5 des Gesetzes vom 5. Dezember 1968 über die kollektiven Arbeitsabkommen und die paritätischen Kommissionen, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern die Kündigungsfrist eines Angestellten nicht und diejenige eines Arbeiters wohl mittels eines kollektiven Arbeitsabkommens festgelegt werden kann und Artikel 82 § 3 des Gesetzes vom 3. Juli 1978 über die Arbeitsverträge vorsieht, dass die Vereinbarung bezüglich der Kündigungsfrist eines Angestellten frühestens zum Zeitpunkt der Kündigung getroffen werden kann, während für Arbeiter die Vereinbarung zur Festlegung der Kündigungsfrist bereits vor dem Zeitpunkt der Kündigung getroffen werden kann?
Moerman, E. Derycke en F. Daoût, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van rechter A. Alen, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij arrest van 9 februari 2015 in zake de nv « NMBS Logistics » tegen Tom Proost, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 11 februari 2015, heeft het Arbeidshof te Antwerpen de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 82 § 3 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten, in de versie zoals van toepassing op 27 december 2012, en aldus geïnterpreteerd dat de opzeggingstermijn van een hogere bediende niet bij collectieve arbeidsovereenkomst kan bepaald worden, in samenhang gelezen met artikel 59 van die wet en met artikel 5 van de wet van 5 december 1968 betreffende de collectieve arbeidsovereenkomsten en de paritaire comités, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in de mate dat de opzeggingstermijn voor een bediende niet en die voor een arbeider wel bij collectieve arbeidsovereenkomst kan worden vastgesteld, en artikel 82 § 3 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten voorziet dat de overeenkomst over de opzeggingstermijn van een bediende ten vroegste op het ogenblik van de opzegging kan gesloten worden, terwijl voor arbeiders de overeenkomst tot vaststelling van de opzeggingstermijn reeds vóór het ogenblik van de opzegging kan gesloten worden ?