Vertaling van "existenzmittel des kindes " (Duits → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Jugendschutz [ Kinderschutz | Kindersoldat | misshandeltes Kind | moralischer Schutz des Kindes ]
kinderbescherming [ jeugdzorg | mishandeld kind | morele bescherming van het kind ]

Untersuchung der Existenzmittel
onderzoek naar de bestaansmiddelen

Kind, dessen Eltern nicht miteinander verheiratet sind | nichteheliches Kind | uneheliches Kind
buitenhuwelijks kind | kind dat niet in familierechtelijke betrekking tot zijn verwekker staat | natuurlijk kind

adoptiertes Kind | Adoptivkind | an Kindes Statt angenommenes Kind
aangenomen kind | adoptief kind | geadopteerd kind

nicht eheliches Kind [ außereheliches Kind ]
onwettig kind [ buitenechtelijk kind | onecht kind ]

Adoption [ Adoptivfamilie | Annahme an Kindes Statt ]
adoptie [ adoptiefouders ]

nichteheliches Kind | uneheliches Kind
kind dat buiten het huwelijk wordt geboren | natuurlijk kind | onwettig kind

Anmeldung eines leblosen Kindes
aangifte van een levenloos kind

Übereinkommen der Vereinten Nationen über die Rechte des Kindes
Verdrag van de Verenigde Naties inzake de Rechten van het Kind

Nullipara | Frau | die noch kein Kind geboren hat
nullipara | vrouw die nog geen kind heeft gebaard

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Angesichts des nicht auf Beiträgen beruhenden Systems der garantierten Familienleistungen, wodurch es sich vom System des AFGB unterscheidet, konnte der Gesetzgeber den Vorteil der Sonderpauschale von Bedingungen in Bezug auf die Existenzmittel des Antragstellers, seine tatsächliche Unterhaltsleistung und seinen Bezug zum untergebrachten Kind abhängig machen.
Gelet op het niet-contributieve karakter van het stelsel van de gewaarborgde gezinsbijslag, hetgeen het onderscheidt van het stelsel van de AKBW, vermocht de wetgever het voordeel van de bijzondere forfaitaire bijslag afhankelijk te maken van voorwaarden met betrekking tot de bestaansmiddelen van de aanvrager, zijn effectieve zorglast en betrokkenheid bij het geplaatste kind.

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers P.-Y. Dutilleux, unter dem Vorsitz des Präsidenten J. Spreutels, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Entscheid vom 30. Januar 2014 in Sachen des Landesamtes für Familienbeihilfen zugunsten von Lohnempfängern gegen Philippe Fraselle, dessen Ausfertigung am 5. Februar 2014 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat der Arbeitsgerichtshof Brüssel folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 41 der am 19. Dezember 1939 koordinierten Gesetze über die Familienbeihilfen für Lohnempfänger, dahingehend ausgelegt, dass er die Gewährung der Zuschläge für Ein-Elternteil-Familien zugunsten eines verheirateten Zulagenempfängers, der aber tatsächlich von seinem Ehepartner getrennt ist, und zwar wegen Umständen, die unabhängig von seinem Willen sind, weil er nie mit seinem Ehepartner zusammengewohnt hat, ausschließt, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er - einerseits das Kind, das erhöhte Familienbeilhilfen für Ein-Elternteil-Familien beanspruchen kann, weil sein zulagenempfangender Elternteil weder eine Bedarfsgemeinschaft bildet, noch verheiratet ist, oder verheiratet aber tatsächlich getrennt ist, - andererseits das Kind, das nur Familienbeilhilfen zum gewöhnlichen Satz beanspruchen kann, weil sein zulagenempfangender Elternteil verheiratet ist, sich aber in der Unmöglichkeit befindet, mit seinem Ehegatten einen Haushalt zu bilden aus Gründen, die unabhängig vom Willen des Ehepaares sind (im vorliegenden Fall das Scheitern der Verwaltungsschritte zur Erlangung eines Visums), unterschiedlich behandelt, während in den beiden Fällen nur eine einzige Person - der Zulagenempfänger -, die über Existenzmittel unterhalb der in Artikel 41 festgelegten Höchstgrenze verfügt, für die Erziehung des Kindes Sorge trägt, ohne die verschiedenen mit dieser Erziehung ...
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij arrest van 30 januari 2014 in zake de Rijksdienst voor Kinderbijslag voor Werknemers tegen Philippe Fraselle, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 5 februari 2014, heeft het Arbeidshof te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 41 van de op 19 december 1939 samengeordende wetten betreffende de kinderbijslag voor loonarbeiders, in de interpretatie volgens welke het de toekenning van de bijslagen voor eenoudergezinnen aan een bijslagtrekkende die gehuwd is maar feitelijk gescheiden is van zijn echtgenoot wegens omstandigheden onafhankelijk van zijn wil, om reden dat hij nooit met zijn echtgenoot heeft samengewoond, zou uitsluiten, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het, - enerzijds, het kind dat recht heeft op verhoogde kinderbijslag voor eenoudergezinnen doordat zijn bijslagtrekkende ouder geen feitelijk gezin heeft noch gehuwd is of gehuwd maar feitelijk gescheiden is, en, - anderzijds, het kind dat alleen recht heeft op kinderbijslag tegen het gewone tarief doordat zijn bijslagtrekkende ouder gehuwd is, ook al bevindt die laatste zich in de onmogelijkheid een gezin te vormen met zijn echtgenoot om redenen die onafhankelijk zijn van de wil van het paar (in casu het mislukken van de administratieve stappen om een visum te verkrijgen), verschillend behandelt, terwijl in beide gevallen maar één persoon, de bijslagtrekkende, die over lagere inkomsten beschikt dan het bij artikel 41 vastgestelde maximumbedrag, zorgt voor de opvoeding van het kind zonder de verschillende lasten in verband met die opvoeding te kunnen delen met een persoon met wie hij samenwoont ?

Er konnte im vorliegenden Fall davon ausgehen, dass die erhöhten Kinderzulagen für Waisenkinder, die - wie der Ministerrat anführt - höher sind als diejenigen zugunsten von Kindern eines allein erziehenden Elternteils (wie die Kinder, deren Eltern geschieden oder getrennt sind), dazu führen, dass - durch Artikel 143 Nr. 1 des EStGB 1992, der vorsieht, dass die Kinderzulagen nicht berücksichtigt werden zur Festlegung des Nettobetrags der Existenzmittel eines Kindes, das der Steuerpflichtige zu Lasten hat - einem verwitweten Steuerpflichtigen mit einem Kind zu Lasten ein Vorteil gewährt wird, den ein geschiedener oder getrennter Steuerpflichtiger, der ebenfalls ein Kind zu Lasten hat, nicht geniesst.
Te dezen vermocht hij te oordelen dat de verhoogde kinderbijslag waarin voor de weeskinderen is voorzien en die, zoals de Ministerraad aangeeft, hoger is dan die waarin is voorzien voor de kinderen die tot een eenoudergezin behoren (zoals de kinderen van wie de ouders echtgescheiden of gescheiden zijn) - via artikel 143, 1°, van het WIB 1992, dat bepaalt dat de kinderbijslag niet in aanmerking wordt genomen om het nettobedrag van de bestaansmiddelen vast te stellen die het kind geniet dat de belastingplichtige ten laste heeft - ertoe leidt dat aan de belastingplichtige die weduwe of weduwnaar is en een kind ten laste heeft, een voordeel wordt verleend dat de echtgescheiden of gescheiden belastingplichtige die ook een kind ten laste heeft, niet geniet.

Die Artikel 142 und 143 Nr. 6 des Einkommensteuergesetzbuches 1992 verstossen nicht gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern sie es nicht ermöglichen, zur Bestimmung des Nettobetrags der Existenzmittel des Kindes zu Lasten die Waisenrenten unter den gleichen Bedingungen wie bei den Unterhaltsleistungen unberücksichtigt zu lassen.
De artikelen 142 en 143, 6°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 schenden de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet in zoverre zij het niet mogelijk maken om, teneinde het nettobedrag van de bestaansmiddelen van het kind ten laste vast te stellen, de wezenrenten niet in aanmerking te nemen onder dezelfde voorwaarden als die waarin voor de onderhoudsuitkeringen is voorzien.

Gemäß Artikel 10 § 2 Absatz 3 des genannten Gesetzes muss die Bedingung in Bezug auf die verlangten Existenzmittel nicht erfüllt sein, wenn ein Elternteil mit einem Aufenthaltsschein für unbegrenzte Dauer sich nur durch sein minderjähriges Kind oder durch das minderjährige Kind seines Ehepartners oder Lebenspartners im Sinne von Artikel 10 § 1 Absatz 1 Nr. 4 erster und zweiter Gedankenstrich nachkommen lässt.
Volgens artikel 10, § 2, derde lid, van de voormelde wet moet aan de voorwaarde inzake de vereiste bestaansmiddelen niet worden voldaan wanneer een ouder die over een verblijfstitel van onbeperkte duur beschikt, zich enkel laat vervoegen door zijn minderjarig kind of door het minderjarig kind van zijn echtgenoot of partner, zoals bedoeld in artikel 10, § 1, eerste lid, 4°, tweede en derde streepje.

6) Die bei einem Antrag auf Aufenthalt eines behinderten Kindes oder eines Kindes unter dem Statut der verlängerten Minderjährigkeit verlangten Existenzmittel
6) De vereiste bestaansmiddelen bij de aanvraag tot verblijf van een gehandicapt kind of een kind in staat van verlengde minderjarigheid

Der Gerichtshof gelangt daher zu dem Ergebnis, dass das Aufenthaltsrecht, das der Elternteil genießt, der die elterliche Sorge für ein Kind eines Wanderarbeitnehmers, das eine Ausbildung absolviert, tatsächlich wahrnimmt, nicht von der Voraussetzung abhängt, dass dieser Elternteil über ausreichende Existenzmittel verfügt, so dass er während seines Aufenthalts keine Sozialhilfeleistungen des Aufnahmemitgliedstaatsin Anspruch nehmen muss.
Het Hof stelt dan ook vast dat voor het verblijfsrecht van de ouder die daadwerkelijk de zorg heeft voor het kind van een migrerend werknemer dat een opleiding volgt, niet als voorwaarde is gesteld dat de ouder moet beschikken over voldoende middelen om niet ten laste te komen van het bijstandstelsel van de gastlidstaat.

Der Court of Appeal (Berufungsgericht, Vereinigtes Königreich), bei dem beide Rechtssachen anhängig sind, möchte vom Gerichtshof wissen, ob die im Urteil Baumbast vertretene Auslegung von Art. 12 der Verordnung nach dem Inkrafttreten der genannten Richtlinie noch gilt und ob das Aufenthaltsrecht zugunsten desjenigen, der die elterliche Sorge für das Kind tatsächlich wahrnimmt, nunmehr den in dieser Richtlinie festgelegten Voraussetzungen für die Ausübung des Aufenthaltsrechts unterliegt, d. h. insbesondere dem Erfordernis, dass der Elternteil über ausreichende Existenzmittel verfügt, so dass er keine Sozialhilfeleistungen in Anspruch nehmen muss.
In deze twee zaken vraagt de Court of Appeal (gerechtshof, Verenigd Koninkrijk) aan het Hof of de in het arrest Baumbast gegeven uitlegging van artikel 12 van de verordening sinds de inwerkingtreding van de nieuwe richtlijn nog steeds opgaat, en of voor het verblijfsrecht van degene die daadwerkelijk de zorg voor het kind heeft thans niet moet worden voldaan aan de in deze richtlijn gestelde voorwaarden voor de uitoefening van het verblijfsrecht, met name de eis dat de ouder over voldoende middelen beschikt om niet ten laste van het bijstandstelsel te komen.