Vertaling van "existenzminimum hat jeder grossjährige belgier " (Duits → Nederlands) :

Aufgrund von Artikel 1 des Gesetzes vom 7. August 1974 zur Einführung des Rechts auf ein Existenzminimum hat jeder grossjährige Belgier, der seinen tatsächlichen Aufenthaltsort in Belgien hat und nicht über ausreichende Existenzmittel verfügt sowie nicht imstande ist, sich diese durch eigene Bemühungen oder auf andere Weise zu beschaffen, das Recht auf ein Existenzminimum.
Op grond van artikel 1 van de wet van 7 augustus 1974 tot instelling van het recht op een bestaansminimum heeft iedere meerderjarige Belg die zijn werkelijke verblijfplaats in België heeft en die geen toereikende bestaansmiddelen heeft, noch in staat is deze hetzij door eigen inspanningen, hetzij op een andere manier te verwerven, recht op een bestaansminimum.

« Artikel 1. § 1. Jeder Belgier, der das Alter der zivilrechtlichen Volljährigkeit erreicht hat, seinen tatsächlichen Wohnort in Belgien hat, nicht über ausreichende Existenzmittel verfügt und nicht in der Lage ist, sich diese durch eigenes Bemühen oder auf andere Weise zu verschaffen, hat ein Anrecht auf ein Existenzminimum.
« Artikel 1. § 1. Iedere Belg, die zijn burgerlijke meerderjarigheid heeft bereikt, die zijn werkelijke verblijfplaats in België heeft en die geen toereikende bestaansmiddelen heeft, noch in staat is deze hetzij door eigen inspanningen, hetzij op een andere manier te verwerven, heeft recht op een bestaansminimum.

Ein Anrecht auf ein Existenzminimum hat jeder Belgier, der das Alter der zivilrechtlichen Volljährigkeit erreicht hat, seinen tatsächlichen Wohnsitz in Belgien hat und nicht über ausreichende Existenzmittel verfügt und diese weder aus eigener Kraft noch auf eine andere Art und Weise erwerben kann (Artikel 1).
Begunstigde van het recht op een bestaansminimum is iedere Belg die zijn burgerlijke meerderjarigheid heeft bereikt, die zijn werkelijke verblijfplaats in België heeft en die geen toereikende bestaansmiddelen heeft, noch in staat is deze hetzij door eigen inspanningen, hetzij op een andere manier te verwerven (artikel 1).

« Verstösst das Gesetz vom 7. August 1974 zur Einführung des Rechts auf ein Existenzminimum gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, ggf. in Verbindung mit Artikel 26 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte, Artikel 14 der Europäischen Konvention zum Schutze der Menschenrechte und Grundfreiheiten und Artikel 1 des ersten Protokolls, indem Artikel 1 § 1 das Recht auf ein Existenzminimum jedem Belgier gewährt, der das Alter der zivilrechtlichen Volljährigkeit erreicht hat, seinen tatsächlichen Wohnort in Belgien hat, nicht über ausreichende Existenzmittel verfügt und nicht in der Lage ist, sich diese durch eigenes Bemühen oder auf andere Weise zu verschaffen, während Personen, die nicht die belgische Staatsangehörigkeit besitzen und die nicht zu einer der aufgrund von Artikel 1 § 2 des Gesetzes erweiterten Kategorien gehören, dafür aber alle anderen Bedingungen für das Recht auf ein Existenzminimum erfüllen, dieses Recht versagt wird, wobei ggf. zu berücksichtigen wäre, dass sie in gleicher Weise wie die eigenen Staatsangehörigen Steuern gezahlt haben und so zur Finanzierung dieser Beihilfe beigetragen haben?
« Schendt de wet tot instelling van het recht op bestaansminimum van 7 augustus 1974 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in voorkomend geval samengelezen met artikel 26 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, artikel 14 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden en artikel 1 van het Eerste Protocol, door in artikel 1, § 1, het recht op het bestaansminimum voor te behouden aan iedere Belg, die zijn burgerlijke meerderjarigheid heeft bereikt, die zijn werkelijke verblijfplaats in België heeft en die geen toereikende bestaansmiddelen heeft, noch in staat is deze hetzij door eigen inspanningen, hetzij op een andere manier te verwerven, terwijl personen die de Belgische nationaliteit niet bezitten en die niet tot één van de uitgebreide categorieën in uitvoering van artikel 1, § 2, van de wet behoren, terwijl zij aan alle overige voorwaarden om aanspraak te maken op het bestaansminimum voldoen, van dit recht worden uitgesloten, eventueel in acht genomen dat zij in gelijke mate als de eigen nationale onderdanen belastingen hebben betaald en dus hebben bijgedragen tot het financieren van deze uitkering ?

5. Die klagende Partei behauptet, das « mindestens ein jeder, der - wie die klagende Partei - im belgischen Staatsgebiet wohnt, ein Interesse daran hat, das die Strafgesetze gemäs der Verfassung, insbesondere den Artikeln 10 und 11 angewandt werden; das mindestens ein jeder, der in Belgien wohnt, [.] ein unmittelbares und persönliches Interesse daran hat, die Nichtigerklärung der angefochtenen Bestimmung zu beantragen; das das grundlegende Prinzip der Gleichheit aller Belgier vor dem Gesetz (Artikel 10 der Verfassung) und insbesondere vor dem Strafgesetz einen derart wesentlichen Aspekt der Freiheit des Bürgers darstellt und ein derart grundlegendes politisches und bürgerliches Recht in einer repräsentativen Demokratie, die überdies ein noch unvollkommener Föderalstaat ist, da die Regionen und Gemeinschaften noch nicht über eigene Richter und eigene Fahndungsbeamte verfügen, ist, das jede natürliche Person ein fortwährendes Interesse daran hat, das die Strafgesetze des föderalen Parlamentes, der Parlamente der Regionen und derjenigen der Gemeinschaften nicht durch die föderale vollziehende Gewalt ausser Kraft gesetzt werden und dass die bindende Wirkung der Strafgesetze beachtet wird, auch wenn der Betroffene noch nicht Gegenstand diskriminierender Verfolgungen gewesen ist».
5. De verzoekende partij stelt dat « ten minste eenieder die op het Belgische grondgebied woont, zoals verzoekster, er belang bij heeft dat de strafwet wordt toegepast overeenkomstig de Grondwet, en inzonderheid de artikelen 10 en 11; dat ten minste eenieder die in België woont [.] er een rechtstreeks en persoonlijk belang bij heeft de vernietiging van de bestreden bepaling te vragen; dat het fundamentele beginsel van de gelijkheid van alle Belgen voor de wet (artikel 10 van de Grondwet) en in het bijzonder voor de strafwet zulk een essentieel aspect is van de vrijheid van de burger en zulk een fundamenteel politiek en burgerlijk recht is in een representatieve democratie, die bovendien een nog onvolmaakte federale staat is vermits de Gewesten en Gemeenschappen nog niet over eigen rechters en eigen vervolgingsambtenaren beschikken, dat iedere fysieke persoon er voortdurend belang bij heeft dat de strafwetten van het federale parlement, van de parlementen van de Gewesten en van deze van de Gemeenschappen niet buiten werking worden gesteld door de federale uitvoerende macht en dat de bindende kracht der strafwetten wordt geëerbiedigd, zelfs wanneer hij of zij nog niet op discriminerende wijze werd vervolgd ».