Vertaling van "dritte ebenfalls " (Duits → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

drittes Aktionsprogramm der Union im Bereich der Gesundheit (2014-2020) | Drittes Gesundheitsprogramm (2014–2020) | drittes mehrjähriges Aktionsprogramm der Union im Bereich der Gesundheit | Programm Gesundheit für Wachstum
derde actieprogramma voor de Unie op het gebied van gezondheid (2014-2020) | derde gezondheidsprogramma (2014-2020) | derde meerjarig actieprogramma van de EU op het gebied van gezondheid | Gezondheid voor groei

Abbeizen | Beizen | Beizerei | Brennen ( speziell fuer Kupferwerkstoffe ) | Entzunderung | Gelbbrennen ( fuer Messing ) Blankbeizen | Glanzbrennen ( ebenfalls fuer Kupferwerkstoffe ) | Pickling | Rostentfernung
afbeitsen | afbijten | beitsen | het beitsen

Konferenz zu dritt | Ortskonferenz zu dritt
conferentie met drie lijnen

vertrauenswürdige dritte Partei (nom féminin) | vertrauenswürdiger Dritter (nom masculin)
betrouwbare derde partij (nom féminin)

durch Dritte aufgenommene garantierte Anleihen
lening van derden ingevolge beroep op waarborg

dritte Phase der WWU
derde fase van de EMU

Dritte evaluieren
anderen beoordelen | anderen evalueren

älterer Mensch [ alter Mensch | dritte Lebensphase | Greis | hohes Alter | Lebensabend | vierte Lebensphase ]
bejaarde [ derde leeftijd | ouderdom | oude van dagen ]

Entwicklungsland [ armes Land | dritte Welt | Land der Dritten Welt ]
ontwikkelingsland [ Derde Wereld | Derde-Wereldland ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Da der dritte Klagegrund in der Rechtssache Nr. 6498 ebenfalls gegen die Artikel 129, 130 und 136 gerichtet ist und dessen Zulässigkeit nicht bestritten wird, ist es nicht notwendig, über diese Einrede zu urteilen, da deren Untersuchung nicht zu einer Begrenzung der Klagen in den anderen verbundenen Rechtssachen führen kann.
Vermits het derde middel in de zaak nr. 6498 eveneens tegen de artikelen 129, 130 en 136 is gericht en de ontvankelijkheid daarvan niet wordt betwist, is het niet noodzakelijk zich uit te spreken over die exceptie nu het onderzoek daarvan niet kan leiden tot een beperking van de beroepen in de andere samengevoegde zaken.

Im Text von Artikel 39 des Steuerdekrets vom 22. März 2007 und ebenfalls in den diesbezüglichen Vorarbeiten ermöglicht nämlich nichts die Annahme, dass der Dekretgeber die Absicht gehabt hätte, der Verwaltung eine Ermessensbefugnis zu erteilen, aufgrund deren sie, insofern der Dritte, der die betreffenden Abfälle zurückgelassen hätte, identifiziert worden wäre, beschließen könne, ihm die Abgabe auf das Zurücklassen von Abfällen nicht aufzuerlegen.
Niets in de tekst van artikel 39 van het fiscaal decreet van 22 maart 2007, noch in de parlementaire voorbereiding ervan, laat immers toe aan te nemen dat de decreetgever aan de administratie een discretionaire bevoegdheid heeft willen verlenen waarmee zij, voor zover de derde die het in het geding zijnde afval heeft achtergelaten, is geïdentificeerd, kan beslissen de belasting op het achterlaten van afval niet op hem toe te passen.

Dass ein Anlass bestand, eine Maßnahme zu ergreifen, deren Dringlichkeit schwer mit einer gewöhnlichen Annahme durch den Gesetzgeber in Einklang zu bringen war, ergibt sich ebenfalls aus der Präambel des fraglichen königlichen Erlasses, und aus diesem Grund wurde auch der Staatsrat gebeten, in seinem Gutachten die Dringlichkeit zu berücksichtigen: « In Anbetracht des Antrags auf dringliche Behandlung, begründet durch: die Sonderregelung für Reisebüros und den Ort der von Vermittlern erbrachten Dienstleistungen, die festgelegt sind in Artikel 26 beziehungsweise Artikel 28b Teil E der Sechsten Richtlinie 77/388/EWG; das Verfahren bei Vertragsverletzung durch einen Staat, das durch Artikel 226 des EG-Vertrags geregelt wird; die Mahnung, die die Europäische Kommission unter Einhaltung dieses Verfahrens am 30. Juli 1996 an das Königreich Belgien gerichtet hat, um ihre Beschwerden mitzuteilen in Bezug auf eine vermeintlich falsche Anwendung der Artikel 26 und 28b Teil E der Sechsten Richtlinie 77/388/EWG, die die belgische Gesetzgebung erlauben würde; den ergebnislosen Gedankenaustausch, zu dem diese Mahnung Anlass gegeben hat; die mit Gründen versehene Stellungnahme, die die Europäische Kommission anschließend am 8. Juli 1998 abgegeben hat, um die im vorliegenden Fall geäußerten Beschwerden zu bestätigen; den Umstand, dass Belgien sich am 30. September 1998 schriftlich verpflichtet hat, vorbehaltlos dieser mit Gründen versehenen Stellungnahme Folge zu leisten; den Umstand, dass Belgien sich durch ein längeres Unterlassen einer Anhängigmachung bei dem Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften aussetzen würde; den Umstand, dass es im Gegenteil absolut notwendig ist, die belgische Regelung ordnungsgemäß und unverzüglich anzupassen; den Umstand, dass die Bestimmungen des vorliegenden Erlasses genau dies zum Gegenstand haben und folglich so schnell wie möglich in Kraft treten müssen; den Umstand, dass der vorliegende Erlass also dringend ergehen muss » (Belgisch ...
Dat er aanleiding was om een maatregel te nemen waarvan het spoedeisend karakter moeilijk te verzoenen was met een gewone aannemingsprocedure door de wetgever, blijkt eveneens uit de aanhef van het in het geding zijnde koninklijk besluit, reden waarom ook de Raad van State is verzocht bij zijn advies rekening te houden met het spoedeisend karakter : « Gelet op het verzoek om spoedhandeling, gemotiveerd door : de bijzondere regeling voor reisbureaus en de plaats van door tussenpersonen verrichte diensten, respectievelijk bepaald door artikel 26 en door artikel 28ter, titel E, van de Zesde richtlijn 77/388/EEG; de procedure bij het niet nakomen door een Staat geregeld door artikel 226 van het Verdrag EG; de ingebrekestelling die de Europese Commissie, in naleving van die procedure, op 30 juli 1996 aan het Koninkrijk België heeft gericht, om haar bezwaren mee te delen betreffende een vermeende onjuiste toepassing van de artikelen 26 en 28ter, titel E, van de Zesde richtlijn 77/388/EEG welke de Belgische wetgeving zou toelaten; de vruchteloze gedachtenwisseling waartoe die ingebrekestelling aanleiding heeft gegeven; het met redenen omkleed advies dat de Europese Commissie bijgevolg op 8 juli 1998 heeft uitgebracht teneinde de in casu geformuleerde bezwaren te bevestigen; het feit dat België zich op 30 september 1998 schriftelijk heeft geëngageerd om zonder voorbehoud dit met redenen omkleed advies op te volgen; dat een verlengd uitblijven ervan België onvermijdelijk zou blootstellen aan een aanhangigmaking bij het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen; dat het integendeel absoluut noodzakelijk is dat de Belgische reglementering naar behoren en zonder verwijl wordt aangepast; dat de bepalingen van onderhavig besluit, dat juist dit als voorwerp heeft, bijgevolg zo vlug mogelijk van kracht dienen te gaan; dat dit besluit dus dringend moet genomen worden » (Belgisch Staatsblad, 31 december 1999, derde editie, pp. 50510 en 50512).

Da die zweite und die dritte klagende Partei in der Rechtssache Nr. 6160 ein Interesse an der Klage nachweisen, braucht nicht geprüft zu werden, ob die erste klagende Partei in derselben Rechtssache ebenfalls ein Interesse nachweist, um die Nichtigerklärung der angefochtenen Bestimmungen zu beantragen.
Aangezien de tweede en de derde verzoekende partij in de zaak nr. 6160 doen blijken van een belang bij het beroep, is het niet noodzakelijk te onderzoeken of de eerste verzoekende partij in dezelfde zaak eveneens doet blijken van een belang om de vernietiging van de bestreden bepalingen te vorderen.

Andere Dritte, wie etwa Regionalregierungen, nationale Förderbanken und -institute, regionale Banken oder öffentliche Stellen, die sich im Besitz oder unter der Kontrolle von Mitgliedstaaten befinden, Einrichtungen des privaten Sektors und Einrichtungen außerhalb der Union sollten ebenfalls ihren Beitrag direkt an den EFSI leisten können, sofern der Lenkungsrat zustimmt.
Andere derden zoals regionale overheden, nationale stimuleringsbanken of -instellingen, regionale banken of overheidsagentschappen die eigendom zijn of onder de zeggenschap staan van lidstaten, entiteiten uit de particuliere sector en entiteiten buiten de Unie moeten eveneens rechtstreeks aan het EFSI kunnen bijdragen, mits het bestuur daarmee instemt.

Folglich ist der dritte Teil des Klagegrundes, mit dem ein Verstoß gegen den Gleichbehandlungsgrundsatz und das Diskriminierungsverbot sowie ein Verstoß gegen Art. 6 Abs. 7 des Beschlusses 2010/427 geltend gemacht wird, ebenfalls zurückzuweisen.
Bijgevolg dient het derde onderdeel van het middel, ontleend aan schending van het beginsel van gelijke behandeling en van het verbod van discriminatie, alsook aan schending van artikel 6, lid 7, van besluit 2010/427, eveneens te worden afgewezen.

Die dritte klagende Partei in der Rechtssache Nr. 5587, die VoG « Algemeen Vlaams Belang », beruft sich ebenfalls auf ihren Vereinigungszweck, nämlich die Förderung der kulturellen Eigenheit des flämischen Volkes und die Verteidigung der flämischen Interessen (Artikel 4 der Satzung).
De derde verzoekende partij in de zaak nr. 5587, de vzw « Algemeen Vlaams Belang », beroept zich eveneens op haar maatschappelijk doel, namelijk de bevordering van de culturele eigenheid van het Vlaamse volk en de verdediging van de Vlaamse belangen (artikel 4 van de statuten).

Der Ministerrat ist der Auffassung, dass der zweite und der dritte Klagegrund wegen obscuri libelli nicht zulässig seien und dass die Klagegründe in jedem Fall deswegen unzulässig seien, weil die klagenden Parteien nicht anführten, in Bezug auf welche Kategorien von Personen die angefochtene Maßnahme eine Diskriminierung einführe, und ebenfalls nicht deutlich darlegten, auf welke Weise gegen die angeführten Grundsätze verstoßen werde.
De Ministerraad is van oordeel dat het tweede en het derde middel wegens obscuri libelli niet ontvankelijk zouden zijn en dat die middelen hoe dan ook onontvankelijk zouden zijn vermits de verzoekende partijen niet zouden aangeven ten aanzien van welke categorieën van personen de bestreden maatregel een discriminatie zou invoeren en evenmin concreet zouden uiteenzetten op welke wijze de aangehaalde beginselen zouden zijn geschonden.

Der Prozentsatz einer jeden Transaktion mit Diamanten, der zur Ausführung von Artikel 3bis des Gesetzes vom 12. April 1960 festgelegt wurde, betrug 0,036 Prozent für das zweite, dritte und vierte Quartal 2007 (königlicher Erlass vom 16. März 2007 zur Abänderung des königlichen Erlasses vom 21. November 1960 zur Festlegung der Satzung des Sozialfonds für Diamantschleifer), 0,015 Prozent für das erste und das zweite Quartal 2008 (königlicher Erlass vom 20. Dezember 2007 zur Abänderung des königlichen Erlasses vom 21. November 1960 zur Festlegung der Satzung des internen Ausgleichsfonds für den Diamantensektor), 0,005 Prozent für das dritte und das vierte Quartal 2008 (königlicher Erlass vom 30. Juni 2008 zur Abänderung des königlichen Erlasses vom 21. November 1960 zur Festlegung der Satzung des internen Ausgleichsfonds für den Diamantensektor), ebenfalls 0,005 Prozent für 2009 (königlicher Erlass vom 24. Dezember 2008 zur Abänderung des königlichen Erlasses vom 21. November 1960 zur Festlegung der Satzung des internen Ausgleichsfonds für den Diamantensektor) und für das erste, das zweite und das dritte Quartal 2010 (königlicher Erlass vom 22. Dezember 2009 zur Abänderung des königlichen Erlasses vom 21. November 1960 zur Festlegung der Satzung des internen Ausgleichsfonds für den Diamantensektor), 0,010 Prozent für das vierte Quartal 2010 (königlicher Erlass vom 28. September 2010 zur Abänderung des königlichen Erlasses vom 21. November 1960 zur Festlegung der Satzung des internen Ausgleichsfonds für den Diamantensektor), 0,012 Prozent für 2011 (königlicher Erlass vom 29. Dezember 2010 zur Abänderung des königlichen Erlasses vom 21. November 1960 zur Festlegung der Satzung des internen Ausgleichsfonds für den Diamantensektor) und 0,008 Prozent für 2012 (königlicher Erlass vom 21. Dezember 2011 zur Abänderung des königlichen Erlasses vom 21. November 1960 zur Festlegung der Satzung des internen Ausgleichsfonds für den Diamantensektor).
Het percentage van elke transactie van diamant dat ter uitvoering van artikel 3bis van de wet van 12 april 1960 werd vastgesteld, bedroeg 0,036 pct. voor het tweede, derde en vierde trimester van 2007 (koninklijk besluit van 16 maart 2007 tot wijziging van het koninklijk besluit van 21 november 1960 tot vaststelling van de statuten van het Sociaal fonds voor de diamantarbeiders), 0,015 pct. voor het eerste en het tweede trimester van 2008 (koninklijk besluit van 20 december 2007 tot wijziging van het koninklijk besluit van 21 november 1960 houdende de statuten van het Intern compensatiefonds voor de diamantsector), 0,005 pct. voor het derde en het vierde trimester van 2008 (koninklijk besluit van 30 juni 2008 tot wijziging van het koninklijk besluit van 21 november 1960 houdende de statuten van het Intern compensatiefonds voor de diamantsector), eveneens 0,005 pct. voor 2009 (koninklijk besluit van 24 december 2008 tot wijziging van het koninklijk besluit van 21 november 1960 houdende de statuten van het Intern compensatiefonds voor de diamantsector) en voor het eerste, het tweede en het derde trimester van 2010 (koninklijk besluit van 22 december 2009 tot wijziging van het koninklijk besluit van 21 november 1960 houdende de statuten van het Intern compensatiefonds voor de diamantsector), 0,010 pct. voor het vierde trimester van 2010 (koninklijk besluit van 28 september 2010 tot wijziging van het koninklijk besluit van 21 november 1960 houdende de statuten van het Intern compensatiefonds voor de diamantsector), 0,012 pct. voor 2011 (koninklijk besluit van 29 december 2010 tot wijziging van het koninklijk besluit van 21 november 1960 houdende de statuten van het Intern compensatiefonds voor de diamantsector) en 0,008 pct. voor 2012 (koninklijk besluit van 21 december 2011 tot wijziging van het koninklijk besluit van 21 november 1960 houdende de statuten van het Intern compensatiefonds voor de diamantsector).