Traduction de «desselben konkursschuldners nicht » (Allemand → Néerlandais) :

« Verstösst Artikel 3bis §§ 2 und 3 des königlichen Erlasses Nr. 22 vom 24. Oktober 1934 über das für bestimmte Verurteilte und für Konkursschuldner geltende gerichtliche Verbot, bestimmte Ämter, Berufe oder Tätigkeiten auszuüben, der es dem Handelsgericht ermöglicht, ein Berufsverbot während höchstens zehn Jahren zu verhängen, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern auf den Konkursschuldner, der vor das Handelsgericht geladen wird, eine andere Regelung angewandt wird als auf den vor das Korrektionalgericht geladenen Konkursschuldner, trotz des Gesetzes vom 28. April 2011 [zu lesen ist: 2009], über den das Korrektionalgericht aufgrund von Artikel 1bis desselben königlichen Erlasses Nr. 22 ein Berufsverbot verhängen kann, insbesondere indem der vor das Handelsgericht geladene Konkursschuldner nicht in den Genuss des Aufschubs kommen kann?
« Schendt artikel 3bis, § 2 en § 3, van het koninklijk besluit nr. 22 van 24 oktober 1934 betreffende het rechterlijk verbod aan bepaalde veroordeelden en gefailleerden om bepaalde ambten, beroepen of werkzaamheden uit te oefenen, dat voor een rechtbank van koophandel in de mogelijkheid voorziet om een beroepsverbod uit te spreken van maximum 10 jaar, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre, ondanks de wet van 28 april 2011 [lees : 2009], voor een gefailleerde die voor de rechtbank van koophandel wordt gedagvaard een andere regeling geldt dan voor een gefailleerde die voor de correctionele rechtbank wordt gedagvaard en voor wie de correctionele rechtbank een beroepsverbod kan uitspreken op grond van artikel 1bis van hetzelfde koninklijk besluit nr. 22, in het bijzonder doordat de voor de rechtbank van koophandel gedagvaarde gefailleerde geen uitstel van tenuitvoerlegging kan genieten ?

Der Gerichtshof wird gebeten, über die Vereinbarkeit von Artikel 3bis §§ 2 und 3 des königlichen Erlasses vom Nr. 22 vom 24. Oktober 1934 « über das für bestimmte Verurteilte und für Konkursschuldner geltende gerichtliche Verbot, bestimmte Ämter, Berufe oder Tätigkeiten auszuüben » mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung zu befinden, insofern ein vor das Handelsgericht geladener Konkursschuldner nicht in den Genuss des Aufschubs gelangen könne, während dies für einen vor das Korrektionalgericht geladenen Konkursschuldner in Anwendung von Artikel 1bis desselben königlichen Erlasses der Fall sein könne.
Het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van artikel 3bis, §§ 2 en 3, van het koninklijk besluit nr. 22 van 24 oktober 1934 « betreffende het rechterlijk verbod aan bepaalde veroordeelden en gefailleerden om bepaalde ambten, beroepen of werkzaamheden uit te oefenen » in zoverre een voor de rechtbank van koophandel gedagvaarde gefailleerde geen uitstel van tenuitvoerlegging kan genieten, terwijl dat wel kan voor een voor de correctionele rechtbank gedagvaarde gefailleerde, met toepassing van artikel 1bis van hetzelfde koninklijk besluit.

« Verstösst Artikel 3bis §§ 2 und 3 des königlichen Erlasses Nr. 22 vom 24. Oktober 1934 über das für bestimmte Verurteilte und für Konkursschuldner geltende gerichtliche Verbot, bestimmte Ämter, Berufe oder Tätigkeiten auszuüben, der es dem Handelsgericht ermöglicht, ein Berufsverbot während höchstens zehn Jahren zu verhängen, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern auf den Konkursschuldner, der vor das Handelsgericht geladen wird, eine andere Regelung angewandt wird als auf den vor das Korrektionalgericht geladenen Konkursschuldner, trotz des Gesetzes vom 28. April 2011 [zu lesen ist : 2009], über den das Korrektionalgericht aufgrund von Artikel 1bis desselben königlichen Erlasses Nr. 22 ein Berufsverbot verhängen kann, insbesondere indem der vor das Handelsgericht geladene Konkursschuldner nicht in den Genuss des Aufschubs kommen kann?
« Schendt artikel 3bis, § 2 en § 3, van het koninklijk besluit nr. 22 van 24 oktober 1934 betreffende het rechterlijk verbod aan bepaalde veroordeelden en gefailleerden om bepaalde ambten, beroepen of werkzaamheden uit te oefenen, dat voor een rechtbank van koophandel in de mogelijkheid voorziet om een beroepsverbod uit te spreken van maximum 10 jaar, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre, ondanks de wet van 28 april 2011 [lees : 2009], voor een gefailleerde die voor de rechtbank van koophandel wordt gedagvaard een andere regeling geldt dan voor een gefailleerde die voor de correctionele rechtbank wordt gedagvaard en voor wie de correctionele rechtbank een beroepsverbod kan uitspreken op grond van artikel 1bis van hetzelfde koninklijk besluit nr. 22, in het bijzonder doordat de voor de rechtbank van koophandel gedagvaarde gefailleerde geen uitstel van tenuitvoerlegging kan genieten ?

Der Hof wird gebeten zu prüfen, ob es diskriminierend sei, dass der unentgeltliche persönliche Bürge eines Konkursschuldners unter den in Artikel 80 Absatz 3 des vorerwähnten Gesetzes vorgesehenen Bedingungen von seinen Verpflichtungen befreit werden könne, während dies für den ehemaligen Ehepartner desselben Konkursschuldners nicht möglich sei, selbst wenn seine Verpflichtung sich nicht aus einem Gewinnstreben, sondern aus der Anwendung des Eherechts ergebe, insbesondere aus den Artikeln 221 und 1418 des Zivilgesetzbuches.
Aan het Hof wordt gevraagd te onderzoeken of het discriminerend is dat de kosteloze persoonlijke borg van een gefailleerde, onder de in artikel 80, derde lid, van de voormelde wet bepaalde voorwaarden, van zijn verbintenis kan worden bevrijd, terwijl dat niet mogelijk is voor de ex-echtgenoot van diezelfde gefailleerde, zelfs wanneer diens verbintenis niet zou voortvloeien uit winstbejag, maar uit de toepassing van het huwelijksvermogensrecht, meer bepaald uit de artikelen 221 en 1418 van het Burgerlijk Wetboek.

Aus der präjudiziellen Frage und der Begründung des Verweisungsurteils geht hervor, dass der Hof befragt wird, ob folgender Behandlungsunterschied vereinbar sei mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung: Die Personen im Sinne von Artikel 3bis § 3 des königlichen Erlasses Nr. 22 vom 24. Oktober 1934 « über das für bestimmte Verurteilte und für Konkursschuldner geltende gerichtliche Verbot, bestimmte Ämter, Berufe oder Tätigkeiten auszuüben », die aufgrund von Paragraph 1 desselben Artikels dem Konkursschuldner gleichgestellt seien, könnten nicht in den Vorteil einer Massnahme zur Milderung des durch das Handelsgericht verhängten Berufsverbots gelangen, während dies für die Personen im Sinne von Artikel 1 und 1bis desselben Erlasses, die Gegenstand eines durch den Strafrichter verhängten Verbots seien, der Fall sei.
Uit de prejudiciële vraag en de motieven van het verwijzingsvonnis blijkt dat het Hof wordt ondervraagd over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van het volgende verschil in behandeling : de personen die worden beoogd in artikel 3bis, § 3, van het koninklijk besluit nr. 22 van 24 oktober 1934 « betreffende het rechterlijk verbod aan bepaalde veroordeelden en gefailleerden om bepaalde ambten, beroepen of werkzaamheden uit te oefenen », die op grond van paragraaf 1 van hetzelfde artikel met de gefailleerde worden gelijkgesteld, genieten geen enkele maatregel tot verzachting van het beroepsverbod waartoe de rechtbank van koophandel heeft beslist, terwijl dat wel het geval is voor de personen die worden beoogd in de artikelen 1 en 1bis van hetzelfde besluit, ten aanzien van wie de strafrechter een verbod heeft uitgesproken.