18. stellt fest, dass es durch Unterschiede zwischen den Mitgliedstaaten betreffend die Haftungssysteme zu regulatorischer Arbitrage und zur
Unterwanderung des Binnenmarkts kommen kann; ist sich jedoch bewusst, dass es je nach Größe der Prüfungsgesellschaften und der Gesellschaften, die sie betreuen, unterschiedliche Risikoebenen gibt; betont, dass Haftungsansprüche in vielen Fällen von Drittländern gestellt werden, wo solche Rechtsstreitigkeiten größtenteils auf Vereinbarungen über Erfolgshonorare beruhen; ist wenig geneigt, die Entstehung einer solchen Rechtsstreitkultur in der Europäischen Union gutzuheißen, un
...[+++]d wünscht sich eine grundlegende Lösung für die absurden Wirkungen von Praktiken, die ihren Grund in dem Streben nach Honoraren haben; 18. merkt op dat de uiteenlopende aansprakelijkheidssystemen in de vers
chillende lidstaten kunnen leiden tot arbitrair toezicht en schadelijk kunnen zijn voor de interne markt, is zich er evenwel van bewust dat de mate van blootstelling uiteenloopt al naar gelang de grootte van auditkantoren en de bedrijven waarmee zij te maken hebben; benadrukt dat aansprakelijkheidsclaims dikwijls afkomstig zijn uit derde landen, waar van het resultaat afhankelijke honoraria vaak de aanleiding voo
r dergelijke claims vormen; heeft zijn b
edenkingen over het ...[+++]binnenhalen van een dergelijke claimcultuur in de Europese Unie en verzoekt om een fundamentelere oplossing voor de negatieve uitwerkingen van deze praktijken, die worden ingegeven door winstbejag;